بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم ژن های اینترلوکین 19 و 20 با سندروم نفروتیک کودکان

سندروم نفروتیک یکی از بیماری های مزمن کودکی می باشد که در آن ، نفوذپذیری دیواره ی مویرگ های گلومرول تغییر کرده و سبب تراوش پروتئین به ادرار می گردد. تحقیقات حاکی از آن است که اختلال در لنفوسیت t و فاکتورهای نفوذپذیری عروق، سبب تغییر در فعالیت پودوسیت و نفوذپذیری آن می شود. سیتوکین ها به علت نقش مهمی که در پیشرفت سندروم نفروتیک آیدیوپاتیک دارند مورد توجه قرار گرفته-اند. در این پژوهش، رابطه ی بین پلی مورفیسم ژن های il19 و il20 و سندروم نفروتیک کودکان را در نمونه-هایی که از استان سیستان و بلوچستان تهیه شده است ارزیابی می کنیم. روش کار: در این تحقیق که یک مطالعه ی مورد- شاهدی می باشد، نمونه های dna استخراج شده از 80کودک مبتلا به سندروم نفروتیک و 80 کودک سالم مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از تکنیک tetra primer arms-pcr، چهار پلی مورفیسم rs2243158gcو rs2243168at در il19 و 1053 t/g rs281572 و 1380a/g rs2981573 در il20 بررسی شد. یافته ها : در جمعیت مورد مطالعه، آلل های c و t در هر دو جایگاه il19 ( به ترتیب، rs 2243158gc و rs2243168at ) مشاهده نشد. ارتباط معنی داری بین اثر متقابل ژن های il19 و il20 و ریسک ابتلا به بیماری وجود نداشت. بحث : با توجه به اینکه اطلاعات مربوط به پلی مورفیسم ژن های سیتوکین il19 و il20 و ریسک ابتلا به بیماری سندروم نفروتیک کودکان اولین بار است که گزارش می شود ، پیشنهاد می شود که برای تایید داده های به دست آمده، مطالعات بیشتر با تعداد نمونه بیشتر و در جمعیت های مختلف انجام شود.